ولادت با سعادت حضرت فاطمه سلام الله علیها معصومه مبارک باد
در روایت است که هر کس فرزندش به سن ازدواج برسد و بتواند اورا همسر دهد و کوتاهی کند اگر فرزندش گناه کند گناه فرزند براو نوشته میشود منظور از سن ازدواج در این روایت 25سال نیست بلکه منظور ابتدای بلوغ است یعنی نوجوانی و سن تحصیل در دبیرستان.
دختری دبیرستانی می گفت بیشتر بچه های کلاس ما دوست پسر دارند این واقعیت نه با حیای دخترانه سازگاری دارد نه با فرهنگ دینی ما. دلیل این ناهنجاری چیست؟ دوستیهای دختر و پسر گذشته از اثرات زیانبار آن بر شخصیت انسانی نوجوان خصوصا دختر در پایین ترین سطح ارتباط یعنی نگاه کردن به حرام منجر می شود آیا پدر و مادر ها آنقدر که به سلامت جسمی فرزندان خود اهمیت می دهند به سلامت دینی و حفظ حیاء و عفت دختران خود اهمیت می دهند؟